Polarsteps Kazachstan 2025

Tussenstop Istanbul

24 september
Na een vermoeiende securitycheck op Schiphol na een tussenstop in Istanbul op weg voor Almaty. Amper tijd om een sapje te drinken. Hopelijk hebben ze wel genoeg tijd om
mijn bagage door te sturen. Morgen heb ik 1 dag voor mezelf in Almaty en dan zie ik de groep Engelsen (neem ik aan, het is een Engelse organisatie).

25 september
Almaty zelf
Zelfs nog wat geslapen, voordeel van windowseat zonder buur. Vlak voor Almaty mooie vergezichten van de woestijn.
Taxi van het vliegveld is weer gedoe, geen officiële taxi’s. De rit duurt een uurtje door de files.
Oud mannetje vraagt dan ruim 27000, terwijl dat officieel 7000 was, als ik zeg dat we dat in het hotel gaan checken wordt het 15000. Nog 1000 drinkgeld(!).
Ik word ook soft. Later bedenk ik dat dit waarschijnlijk een scam is.
Nou even relaxen.
Döner voor lunch, ik voel me thuis, er komt een fatbike voorbij fietsen .. veel elektrische steps.
Het is een groene welvarende stad met veel studenten, .. in het centrum. Bij de bazaar zie je al mensen wat armoedige spullen verkopen op de stoep.
Zoals bij ons op Koningsdag maar dan altijd. Ook nog wat soldaten op wacht bij de eeuwige vlam.

26 september
Almaty
Ik begin de dag rustig met een relaxte capucino. Vanaf 12 uur een druk programma met de groep o.a. Panfiliva park met het oorlogsmonument wat ik gisteren ook gezien heb,
nu geen militairen wat toch jammer is!
Daarna de kathedraal van heilige hemelvaart. Een enorme houten kerk met veel ikonen. Centraal museum aardig als voorbereiding op de dingen die we gaan bezoeken en Sovjet
stijl displays.
Nog even Kok Tobe, groene berg op met de kabelbaan. Helaas geen uitzicht op de bergen, wel een Kazachs pretpark. Dan weer de files in voor het onafhankelijksmonument met
de hand van de president op de grondwet. Ook onze gids Spike vereeuwigd bij een historische Kazach, zie foto. Weer files om te dineren. Goede shaslik en dergelijke. En
een traditioneel dansje van het personeel als bijgerecht.
Gisteren nog aangesproken door een jonge knappe Kazachse die me naar een goede bar brengt met 20 bieren van tap. Erg leuk. Dat gebeurt je alleen als je alleen reist.

27 september
Basshi
Vandaag veel uren in het busje maar toch interessant om het landschap te zien veranderen, van vlak naar bergachtiger. Afgezien van de supermarkt is de eerste stop
petroglyphen van Boeddhisten en boogschutters. Mooie setting.
Daarna late lunch en de singing sanddunes, ja ook hier. In Altyn Emel NP. Ik hoorde alleen een grommend geluid maar liep dan ook een eind achter de groep. De top is voor
mij te ver maar ik geniet van de stilte en zonsondergang (alleen de dames en Spike halen de top).
We hebben een chauffeur die op de wasbordenweg 95 tot 100 km uur haalt. Hij rijdt toch erg goed, kent de weg op zijn duimpje.

28 september
Basshi 2e dag
Helaas is er geen lunch klaargemaakt als we willen vertrekken. Wat later weg, maar onze kamikaze chauffeur (citaat Japanse) maakt het wel goed. De Aktai bergen, mooie
gekleurde bergen die erg veel lijken op de bergen van Xinjiang, maar ook een krijtberg. Helaas wat laat in de ochtend dus de kleuren komen minder goed uit. Mooie
wandeling door een canyon, het is gelukkig weinig toeristisch. Ik leg nog een leuke muis, woestijnrat vast.
Hierna een vreemde vulkanische rots, bijna kunst. Tot slot een 700 jarige wilg.
Terug bij het guesthouse ga ik op zoek naar tandpasta, zo zie ik nog het ‘echte’ Kazachstan, een erg rommelig winkeltje en rommelige boerderijen.

29 september
Saty
Lange dag, vroeg op. Half 7 ontbijt. Spike valt het op dat ik mijn zakje thee in het hete water doe en niet het water erop, dit is not done in Engeland!
Lange rit naar canyon. Maar eerst stop bij Kazach moslim kerkhof. De graven zijn een berg stenen maar hebben vaak wel een portret.
Als iemand klaagt over te weinig fruit stoppen we op een fruitmarktje. Hierna naar de Charyn canyon. De canyon is prachtig met wilde rotsvormen. Eindigend bij een
riviertje. We zijn er natuurlijk niet vroeg maar wel goed te doen want alleen naar beneden, terug met shuttlebus. Na de lunch van kip met veel groenten lange rit naar
Kolsai meer. Daar zijn we pas tegen zonsondergang maar met de geel gekleurde bomen toch bijzonder. Geen tijd voor waterfiets. Ik zweet me een ongeluk als ik terugklim
maar het lukt me
Gelukkig een goede douche in ons guesthouse.
Spike is een goede gangmaker voor spelletjes zoals Monopoly deal, al ben ik nu te moe.
P.s. ik hoop dat de muis, woestijnrat, gerbil, nu goed te zien is, deze is van vandaag.

30 september
Onderweg naar Turkistan
We zijn nu onderweg in de slaaptrein van Almaty naar Turkistan, 14 uur. Net opgestaan. Helaas geen internetverbinding.
De dag begon goed met een rit met een Uaz (een oude Sovjet jeep) naar Kaindy meer en ook een andere. Onderweg raak ik mijn mobiel kwijt. Als bij de terugkomst er geen
gevonden lijkt toch lichte paniek. Gelukkig traceert onze Kazach gids hem bij de tweede chauffeur, moet wel 2000 tenge betalen. Toch een mooi meer ontstaan door een
aardverschuiving in 1911 die een dam creëerde.
Tussenstop bij zwarte canyon voor foto’s. Haastig bezoek aan museum waar gouden man gevonden is.
Dan terug naar Almaty voor Italiaans diner en de trein.
In Turkistan is het mooi weer, we hebben geluk want verder regent het hier overal.

1 oktober
Turkistan
Turkistan is een nieuwe stad bij een mausoleum, Mausoleum van Hodja Ahmed Yasavi. Mooie koepel met blauwe en turquoise stenen. 41 meter hoog.
We zien wel een mooie 7d film over Kazachstan, waar je overal overheen vliegt, alles erin hebben we gezien. Het stoeltje beweegt, koude lucht, nevel, allemaal om de
illusie te versterken.
In het centrum komt er muziek uit rotsen.
‘S avonds een sound and light show met bootjes op het water waarbij uiteindelijk een prins en prinses samen komen. Duurt beetje lang.
Vandaag sta ik vroeger op om het mausoleum bij ochtendlicht te fotograferen.
De ruïnes van Sauran. Grote stad helaas voornamelijk muren en wegen over. Al is dat wel indrukwekkend. De poort op de foto is een reconstructie.
Lunch is weer uitgebreid Russische soep en paardenstoofvlees.
We rijden een stuk naar Otra, een zijderoutestad die Dzjengis Khan heeft verwoest, ook van latere periodes is helaas niet veel over.
Hierna Mausoleum Khomed Ahmed Yasawi, blijkbaar belangrijke schrijver. Het leukst is de groep oudere Oezbeekse mannen. Als ik ze fotografeer willen ze dat ik ook met hen
op de foto ga.
‘S avonds dineren bij een Kazachse familie. Ze laten het brood bakken zien en we krijgen o.a. vijf vingers, Kazachs vlees. Veel te veel weer. Ik probeer kameelmelk en
gefermenteerd paardenmelk. De kameelmelk is lekkerder dan koeienmelk.

3 oktober
Shymkent.
Of de duvel er mee speelt, de koffiemachine houdt er mee op als ik er een wil nemen. Gisteren gebeurde hetzelfde en toen kwam het er niet meer van. Maar nu lukt het de
goede man wel.
Bij lunch en diner is er over het algemeen ook geen koffie, ik ken wel wat mensen die hier grote problemen mee zouden hebben…
Onze gids vertelde dat toen hij jong was rond 1992 er niet genoeg brood was en ze honger leden, wat een verschil met nu.
Men zegt dat Kazachstan niet vlak is, maar hier is het zo vlak als een pannenkoek.
Spike heeft nog wat puzzels met landen. Zoals 7 landen met 4 letters. VN landen, namen in Engels. 3 landen zonder letters uit mackerel. Landen met precies land in de
naam dus niet Netherlands. 3 landen landlocked door 1 land. 2 landen met een vierkante vlag. Enz.
Wij als groep zijn er vrij goed in al zeg ik het zelf.
Zo zijn we vlot in Shymkent. Geen museum vandaag want we gaan naar een Kazachs bad.
Onderweg zien we het gebouw voor de grootste feesten, tot 1000 man.
Onze gids spaart voor een feest voor 400 man in 2027, de besnijdenis van zijn zoontje van 5. Eigenlijk is hij sociaal verplicht om een keer zo’n feest te geven.
Eerste stop uitzichtspunt bij beeld. Dan grootste moskee, voor 12000 moslims. Vorig jaar gereed.
Ik ga als enige nog even snel naar binnen.
Dan even geld pinnen. Helaas wordt mijn kaart ingeslikt. Het duurt even en dan maakt de baas hem open.
De bazaar is deels kleding, deels fruit groente en vlees, vis. Ik koop nog een riem, niet echt afgedongen van 3500 naar 3000.
Verrassend bezoek aan hamam, feitelijk sauna met peeling en massage. Zeker de peeling was bijzonder, met schuurspons geloof ik, ik ben nog nooit zo schoon geweest.
Diner is forel, lekker voor de afwisseling.

4 oktober
Astana
Te vroeg op, 4u45.
Bij inchecken voor de vlucht naar Astana eerst de powerbank daarna ipad in koffer, mag niet. Stom.
We hebben ons ontbijt meegekregen in lunchboxes. Ook vlees voor de vegetariër in de groep.
Helaas maar 5 graden en bewolkt in Astana bij aankomst. We zijn wat warmer weer gewend.
Eerst Hazret Sultan moskee. Entree als Ikea in zuidoost want grote deur kan niet open door de kou, wind. De grootste moskee van Centraal Azië.
Baitarek tower, 105 meter hoog. Witte paal met bruine bol. We mogen onze hand op de van Nazerbajev steken voor een wens. Mooi uitzicht over futuristisch centrum.
Georgische lunch, zoals altijd lekker.
Nationaal museum. De Gouden man is het pronkstuk. Het beeld is een replica maar gouden versieringen zijn origineel.
Weer staat het verkeer overal vast. Dat krijg je als benzine 50 cent kost en parkeren gratis. Vreemd dat in deze stad van 1,5 miljoen geen metro is. Ze zijn met een monoraillijntje bezig, planning volgend jaar af…
Moe, eindelijk rust. Wel lekker zonnig weer.
Even late siësta. Na diner nachtwandeling bij meer. Mooie reflecties van lichtjes op het meer.

5 oktober
Astana e.o.
Bezoek aan een Kazach dorpje even, 40 min. buiten Astana.
Boogschieten, moeilijker dan je denkt, Kazachse muziek, ik mag een geblinddoekt adelaar vasthouden. De jacht is alleen in de winter, wel toeristisch Kazakhstan.
Paardrijden, we mogen even van de parkeerplaats af. Maar erg kort dus.
Holy dormition cathedral, Putins gift is een moeder (Maria) met kind. Mooi versierd, overdadig met iconen. Veel russen.
Nog een stuk rijden naar gedenkplaats voor de Goelagslachtoffers. Alzhir. Hier was een kamp voor de vrouwen van de verraders van het moederland. Oftewel zij hadden echt
niets gedaan. De ‘Arch of grief’, voorstellend een traditionele Kazachse hoofddoek. Indrukwekkende getuigenissen.
Afscheidsdiner op de 15e verdieping met een mooi uitzicht over de stad. Er wordt volgens mij klesjmer muziek gemaakt.
6 oktober
Als ik koffie wil bij het ontbijt zijn alle 3 koffiemachines in onderhoud. Het is geen koffieland. Nu een dag alleen, wat een vrijheid!
Ik plan om toch maar de stad in te lopen al zijn de afstanden groot. Goed plannen om niet teveel te lopen.

6 oktober
Astana zelfstandig
De wandelroute, begint bij de hotelparkeerplaats, de rest wijst zichzelf.
De plantsoenmedewerkers willen graag op de foto en ik mag ook op de foto, wel een beetje scheef…
Veel wandelende studenten, weinig ouderen.
In chique koffietentje, de barrista (v) spreekt vloeiend Engels, where are you from zoals altijd. Heb je het koud?
Koffie met chocolade croissant.
Did you enjoy everything? I am so glad. Hand op hart. Er zijn hier sowoeso veel koffietentjes. Net Amsterdam maar zonder de rotzooi op straat.
Gelopen tot Nationaal Museum, alles natuurlijk dicht op maandag. De wind maakt het toch wat kil. Ontmoet nog 2 dames uit Jakoetsk, Rusland. 81 en 85 jaar oud, een
spreekt wat Duits.
Later vind ik met het Russische woord voor brood een patisserie, quiche met cappucino.
Ruim 18000 stappen gelopen…
Ik probeer de taxi apps, Yanex en Uber maar ze werken niet op mijn telefoon. De lunchroom regelt een Yanex taxi naar Khan Shatyr, het winkelcentrum in de vorm van een
tent. Helaas kan je niet helemaal naar boven. Daar moet een strand zijn en zo te zien ook dinosauriërs.
Een shaslik bij een Kazachs restaurant en dan met een Uber taxi naar mijn hotel. Lekker verder rustig aan doen vanavond.
Toch typisch dat zo’n stad een heel andere indruk maakt als je er zelf doorheen wandelt in plaats van steeds in de file met een busje. Voor Almaty gold hetzelfde.

7 oktober
Astana vliegveld
Te vroeg op, 5u45 voor de vlucht naar Istanbul, Amsterdam. De taxi is een nieuwe Chinese auto. Bagage inchecken duurt half uur. Dat zijn de laatste lootjes.
Het was een mooie reis wel weinig eigen tijd. De Britten waren relaxed. Helaas was een Schotse moeilijk te volgen maar de rest sprak meer het queens english, toch lastig
als ze snel praten.
Nog een quizvraag van Spike, met thema ‘not Kazakhstan’. Landen met hoofdstad beginnend met A. 7 geloof ik.
Mijn vlucht komt rond 13u in Istanbul aan, half uur vertraging. Hoop gedoe op vliegveld, security en lange afstanden. Dus ik sta voor lege gate (15 min. voor vertrek).
Zeggen ze nog dat ik om 13u10 had moeten boarden! Maar goed, 5 uur later thuis. Wel een gratis fastfood menu.

7 oktober
Istanbul airport
Zie vorige step, het wordt een latertje.
De gratis maaltijd is pide minced beef met aardappel bij Pidem. Niet slecht.
Ik kan nog mijn Tenge omwisselen in euro’s, dat is dan weer een voordeel.
Uiteindelijk komt alles goed, zelfs mijn koffer is meegekomen met het vliegtuig! Had ik eerlijk gezegd niet verwacht.
Wel een lange reisdag. Was een mooie reis maar ik heb natuurlijk maar een klein deel van dit immense land gezien. Het is ongeveer 75 keer Nederland! Het kwam veel
welvarender over dan verwacht, maar we hebben natuurlijk niet de echt afgelegen gebieden gezien, mogelijk is daar wel armoede.
Groepsfoto bij kijken naar Kazachs broodbakken, v.l.n.r.:
Alice, very british
Huntly, bedachtzame Schot
Ikuko, Japanse, woont in Londen
Spike, onze Engelse gids
Fiona, zelfstandige Engelse
Margareth, stille Engelse
Kirstin, aardige onverstaanbare Schotse
Dan, partner van Alice